2024 ავტორი: Howard Calhoun | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 10:32
საერთაშორისო სამართალი თავის საქმიანობაში ფართოდ იყენებს „საგადასახადო რეზიდენტის“ცნებას. რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსი შეიცავს ამ ტერმინის საკმაოდ სრულ განმარტებას. დებულებები ასევე განსაზღვრავს ამ კატეგორიის უფლება-მოვალეობებს. შემდგომ სტატიაში ჩვენ უფრო დეტალურად გავაანალიზებთ რას წარმოადგენს რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო რეზიდენტი.
ტერმინოლოგია
რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო რეზიდენტები არიან ფიზიკური ან იურიდიული პირები, რომლებიც რეგისტრირებულნი არიან მის ტერიტორიაზე. ეს კონცეფცია ასევე დაფიქსირებულია სავალუტო ოპერაციების მარეგულირებელ კანონებში, მთელ რიგ საერთაშორისო ხელშეკრულებებში. თითოეული რეგლამენტის მიხედვით, რომელიც არეგულირებს მოცემული პირების საქმიანობას, მითითებულია, რომ რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო რეზიდენტები არიან სუბიექტები, რომლებსაც აქვთ გარკვეული მოვალეობები და უფლებები. თუმცა, ზოგიერთ შემთხვევაში განმარტება მნიშვნელოვნად განსხვავდება მისი ფარგლებისაგან.
კლასიფიკაცია
დადგენილი გადახდების გამოქვითვა თითოეულის ბიუჯეტშიქვეყნებიდან ხორციელდება შესაბამისი კანონმდებლობის სფეროში შიდა დოკუმენტების ფარგლებში. რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო რეზიდენტები, პირველ რიგში, არიან ფიზიკური პირები, რომლებიც ცხოვრობენ მის ტერიტორიაზე კალენდარული წლის უმეტესი ნაწილი (6 თვეზე მეტი). კანონმდებლობა ცალკე დასაბუთებას იყენებს იმ ადამიანებისთვის, რომელთა ფინანსური თუ სასიცოცხლო ინტერესები განუყოფლად არის დაკავშირებული ქვეყნის ტერიტორიაზე. ასევე არსებობს მთელი რიგი სხვა კრიტერიუმები (გამონაკლისები), რომლებიც არ ეწინააღმდეგება სახელმწიფოს რეგლამენტს, რომლის მიხედვითაც მოქალაქეს შეუძლია მიიღოს რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო რეზიდენტის სტატუსი. იურიდიული პირებისთვის პირობები განისაზღვრება ცალკე. მცირე ბიზნესის დაბეგვრისას კატეგორიის განსაზღვრისას გათვალისწინებულია ბიზნესის რეგისტრაციის ან წარმოშობის ადგილი, მთავარი მენეჯმენტის ოფისის მდებარეობა და სხვა კრიტერიუმები. პირი (ფიზიკური თუ იურიდიული) ვალდებულია ბიუჯეტში გადაიხადოს გადასახადები როგორც შიდა, ისე გარე წყაროებიდან მიღებული მთელი მისი შემოსავლიდან. გადახდის განაკვეთი და წესი განისაზღვრება სახელმწიფოს საკანონმდებლო აქტებით. არარეზიდენტები იხდიან გადასახადს ქვეყნის ტერიტორიაზე არსებული წყაროებიდან მიღებულ შემოსავალზე.
საერთაშორისო სამართალი
სხვადასხვა ქვეყანაში ძირითადი კრიტერიუმების განსხვავების შედეგად, რომლის მიხედვითაც განისაზღვრება რეზიდენტი ან არარეზიდენტი, საკმაოდ ხშირად შეიმჩნევა საკამათო სიტუაცია. ამავდროულად, ფიზიკური ან იურიდიული პირი ერთდროულად აღიარებულია ვალდებულად, განახორციელოს გადახდები სხვადასხვა ქვეყნის ბიუჯეტში. რამდენიმე შტატში რეზიდენტად აღიარებული პირი,აუცილებელია ამ ქვეყნების კანონმდებლობის ფარგლებში გადაწყდეს დავები, რომლებიც წარმოიქმნება მათ შემოსავლებზე ერთდროული ორმაგი (სამმაგი და ა.შ.) დაბეგვრის პროცესში. ტარიფები და პირობები რეგულირდება თითოეული ქვეყნის კანონმდებლობის შესაბამისად. საგადასახადო კანონმდებლობაში გამოყენებული ტერმინის „რეზიდენტის“განმარტება მნიშვნელობით ყოველთვის არ ემთხვევა სხვა სახის სამართალში გამოყენებულ ცნებებს (კომერციული, სამოქალაქო, სავალუტო)..
საგადასახადო რეზიდენტები რუსეთის ფედერაციაში
ეს კონცეფცია ამჟამად ითვალისწინებს მუდმივ ცხოვრებას სახელმწიფოს ტერიტორიაზე მინიმუმ 183 დღის განმავლობაში ერთმანეთის მიყოლებით 12 თვის განმავლობაში. ამასთან, პირის ქვეყანაში ყოფნის ვადა არ წყდება მისი ქვეყნის ფარგლებს გარეთ ტრენინგზე ან სამკურნალოდ გამგზავრების პერიოდში (6 თვემდე). რეზიდენტის (არარეზიდენტის) სტატუსის მინიჭება თითოეულ გადასახადის გადამხდელს ადგენს მის ვალდებულებებს ბიუჯეტში გადაიხადოს გადასახადი მისი შემოსავლებიდან, აისახება გამოქვითვის სახეებსა და მეთოდებზე.
ფსონების სახეები
წლიური 13%-იანი გადასახადები შიდა საგადასახადო კოდექსის 224-ე მუხლის შესაბამისად ვრცელდება ყველა რეზიდენტზე (ფიზიკურ პირზე) - ქვეყნის მოქალაქეზე - მთლიანი შემოსავლიდან გადახდების გაანგარიშებისას. მათთვის, ვინც ამ კატეგორიას არ მიეკუთვნება, გამოქვითვა არის 30%. არსებობს მთელი რიგი გამონაკლისები ზოგადი წესებიდან. მაგალითად, 183 დღეზე მეტი ვადით შრომითი ხელშეკრულების გაფორმებისას უცხო სახელმწიფოს მოქალაქის მიმართ შეიძლება გამოყენებულ იქნას 13%-იანი განაკვეთი. თუმცა იმ შემთხვევებში, როცა თანამშრომელიტოვებს მითითებული ვადის გასვლამდე და გასული დროის გადასახდელებმა შეადგინა იგივე პროცენტი, გაანგარიშება აღიარებულია არასწორად. ამ შემთხვევაში დამსაქმებელი ჯარიმდება.
შემოსავლის გადახდა უცხოელი მიგრანტებისთვის
რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსის მიხედვით, ქვეყნის ტერიტორიაზე რეზიდენტების ან არარეზიდენტების მიერ მიღებული ნებისმიერი შემოსავალი სავალდებულოა შესაბამისი განაკვეთით. სხვა ქვეყნიდან სახელმწიფოს ტერიტორიაზე ჩასული დევნილები, კოდექსის 207-ე მუხლის 23-ე ნაწილის შესაბამისად, ავტომატურად ხდებიან არარეზიდენტები. ისინი მიეკუთვნებიან ამ კატეგორიას შესვლის დღიდან 6 თვემდე ჩათვლით. ანალოგიური სტატუსი ენიჭება რუსეთის ფედერაციის მოქალაქეებს, რომელთა მუდმივი საცხოვრებელი ადგილი მდებარეობს სახელმწიფოს საზღვრებს გარეთ. ამ შემთხვევაში ისინი უცხოელებად ითვლებიან. კანონის ფარგლებში არარეზიდენტებად რჩებიან ასევე პირები, რომლებმაც განსაკუთრებული გარემოებების გამო 3 თვის განმავლობაში მიიღეს რუსეთის ფედერაციის მოქალაქეობა. ისინი მიეკუთვნებიან ამ კატეგორიას მანამ, სანამ არ გადააჭარბებენ ქვეყანაში ყოფნას 183 დღეზე მეტით. ამ შემთხვევაში, ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი ჯგუფისთვის, მიუხედავად იმისა, აქვთ თუ არა მათ რუსეთის მოქალაქეობა, იმოქმედებს გადასახადის განაკვეთი მათი მთლიანი შემოსავლის 30%-ის ოდენობით.
ინდივიდუალური განაკვეთები უცხო ქვეყნის მოქალაქეების მოგებაზე
გამონაკლისია არარეზიდენტების შემდეგი სახის შემოსავალი, რომელიც არ იბეგრება 30%-ით:
- რუსული ორგანიზაციის მუშაობაში წილის უფლების მონაწილეობით მიღებული დივიდენდები. ისინი გამოითვლება 15%.
- სამუშაო აქტივობა,დასაბეგრი 13%.
- უაღრესად კვალიფიციური სამუშაო. 2002 წლის 25 ივლისის ფედერალური კანონის ფარგლებში, რომელიც არეგულირებს რუსეთის ფედერაციის ტერიტორიაზე მყოფი უცხო ქვეყნის მოქალაქეების იურიდიულ სტატუსს, ასეთი საქმიანობა იბეგრება სპეციალური განაკვეთით 13%..
ყველა, ვინც გადავიდა ქვეყანაში და აქვს შემოსავალი, ერიცხება მოგების 30%-ის გადახდა. ეს პირობა მოქმედებს მანამ, სანამ ისინი არ მიაღწევენ რუსეთის ფედერაციის რეზიდენტის სტატუსს. რეგლამენტის მიხედვით, მოქალაქის სახელმწიფო ტერიტორიაზე ყოფნის 184-ე დღეს შესაბამისმა ორგანომ უნდა განახორციელოს მიმდინარე პერიოდის კურსის სავალდებულო გადათვლა..
პირად შემოსავალზე გამოქვითვის ზედმეტად გადახდილი თანხის დაბრუნება
რუსეთის ფედერაციის რეზიდენტის სტატუსის მიღებისას, მიმდინარე პერიოდის გამოანგარიშებული გადასახადი ხელახლა გამოითვლება. ამ შემთხვევაში ქვეყნის ბიუჯეტში ზედმეტად გადახდილი თანხა ბრუნდება. 2010 წლის 31 დეკემბრამდე ეს ვალდებულება ეკისრებოდა დამსაქმებელს. 2011 წლის 1 იანვრიდან ეს ფუნქცია გადაეცა საგადასახადო ორგანოს, რომელშიც პირი რეგისტრირებულია ფაქტობრივ საცხოვრებელ ადგილზე. თანხის გადაანგარიშება და დაბრუნება ხდება მოქალაქის მიერ წარდგენილი დეკლარაციის საფუძველზე. გარდა ამისა, უნდა იყოს წარმოდგენილი საგადასახადო რეზიდენტის მოწმობა. ეს ადასტურებს ადამიანის ამ კატეგორიაში გადასვლას.
ხელახალი გაანგარიშებისთვის საჭიროა ქაღალდი
მთავარი დოკუმენტი, რომელიც უნდა წარადგინონ რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო რეზიდენტებმა, არის დეკლარაცია, რომელიც შედგენილია სახით 3-NDFL. გადაანგარიშების განსახორციელებლად, პირი აწვდის ინფორმაციას,ადასტურებს მის სხვა კატეგორიაში გადასვლას. საბუთების ნაკრები წარედგინება საგადასახადო სამსახურს რეგისტრაციის ადგილზე.
რუსეთის საგადასახადო რეზიდენტის სტატუსის დადასტურება
დამსაქმებელს პრაქტიკულად არ აქვს საშუალება შეამოწმოს რომელ კატეგორიას მიეკუთვნება მისი თანამშრომელი. განსაკუთრებული შესაძლებლობების გარეშე პრაქტიკულად შეუძლებელია დადგინდეს სახელმწიფოს ტერიტორიაზე პირის ბოლო 12 თვის განმავლობაში ცხოვრების ვადა. დამსაქმებელს შეუძლია სთხოვოს დასაქმებულს დაწეროს განცხადება, რომ ის შეიძლება ჩაითვალოს რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო რეზიდენტად. ამავდროულად, დოკუმენტში მითითებულია, რომ იგი, შიდა კანონმდებლობის შესაბამისად, ცხოვრობდა ქვეყანაში ბოლო 12 თვედან ექვსი თვის განმავლობაში. ამ შემთხვევაში, დამსაქმებელი უხსნის ყველანაირ პასუხისმგებლობას საგადასახადო ორგანოების წინაშე ღარიბების შესაძლო უზრუნველყოფისთვის. ხარისხის ინფორმაცია, რომლის საფუძველზეც გამოითვლება შემოსავლიდან გამოქვითვის ოდენობა. ამრიგად, თანამშრომელი ადასტურებს და პასუხისმგებელია მოწოდებული ინფორმაციის სიზუსტეზე. მოტყუების შემთხვევაში მოქალაქეს შეიძლება დაეკისროს სერიოზული ჯარიმები.
ამჟამად, საგადასახადო ორგანოები, საბაჟო და მიგრაციის კონტროლის სამსახურები ავითარებენ საერთო ერთიან მონაცემთა ბაზას რუსეთის ფედერაციის საზღვრის გადაკვეთის ყველა პირის აღრიცხვისა და სახელმწიფოში მათი საცხოვრებელი ადგილის შემდგომი თვალყურის დევნებისთვის. თუმცა ჩვეულებრივ დამსაქმებელს უჭირს ასეთ მონაცემებზე წვდომა, ამიტომ იძულებულია დაეყრდნოს მხოლოდ თანამშრომლის განცხადებებს.
გირჩევთ:
საგადასახადო სანქცია არის ცნება და სახეები. საგადასახადო სამართალდარღვევები. Ხელოვნება. 114 რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსი
კანონმდებლობა ადგენს ორგანიზაციებისა და ფიზიკური პირების ვალდებულებას ბიუჯეტში სავალდებულო შენატანების შეტანას. ამის შეუსრულებლობა ისჯება საგადასახადო ჯარიმებით
რა ასაკამდე მოქმედებს ბავშვის გადასახადის გამოქვითვა? რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსის 218-ე მუხლი. სტანდარტული საგადასახადო გამოქვითვები
საგადასახადო გამოქვითვა რუსეთში - უნიკალური შესაძლებლობა არ გადაიხადოთ პირადი საშემოსავლო გადასახადი ხელფასებზე ან ანაზღაუროთ ხარჯების ნაწილი ზოგიერთი ტრანზაქციისა და მომსახურებისთვის. მაგალითად, შეგიძლიათ მიიღოთ თანხის დაბრუნება ბავშვებისთვის. მაგრამ როდემდე? და რა ზომებში?
ქ. რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსის 346: გამარტივებული საგადასახადო სისტემა
გამარტივებული საგადასახადო სისტემა ითვლება მოთხოვნად რეჟიმად ბევრი მეწარმისა და კომპანიისთვის. სტატიაში აღწერილია, თუ რა სახის გამარტივებული საგადასახადო სისტემაა ხელმისაწვდომი, როგორ ხდება გადასახადის სწორად გამოთვლა, რა ანგარიშების წარდგენა და ასევე აღწერილია ამ სისტემის სხვა რეჟიმებთან კომბინირების წესები
საგადასახადო სისტემის აგების პრინციპები. რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო სისტემა
საგადასახადო სისტემაში მისი თითოეული ელემენტი - გადამხდელი (იურიდიული თუ ფიზიკური პირი) ვალდებულია გადაიხადოს ქირა ან გადასახადი. ეს სტატია განიხილავს საგადასახადო სისტემის აგების პრინციპებს ან რამდენიმე ნიმუშს, რომელიც უნდა იქნას გამოყენებული გადასახადის გადამხდელებთან და სახელმწიფოსთან მიმართებაში
ქ. რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსის 154 კომენტარებით. P. 1, ხელოვნება. 154 რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსი
ქ. რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსის 154 განსაზღვრავს საგადასახადო ბაზის შექმნის წესს მომსახურების მიწოდების, საქონლის გაყიდვის ან სამუშაოს შესრულების პროცესში. ნორმაში განსაკუთრებული ყურადღება ეთმობა მისი ფორმირების სხვადასხვა გზებს, რომლებიც გადამხდელმა უნდა აირჩიოს რეალიზაციის პირობების შესაბამისად