2025 ავტორი: Howard Calhoun | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2025-01-24 13:19
ნებისმიერი ბიზნესის მთავარი მიზანია მიიღოს მაქსიმალური მოგება მინიმალური რისკით. პოტენციური დანაკარგების მართვის სისტემას რისკების მართვა ეწოდება. იგი შედგება ორი ქვესისტემისგან - კონტროლის ობიექტი და კონტროლის სუბიექტი. საინვესტიციო საქმიანობიდან ან ეკონომიკურ სუბიექტებს შორის ეკონომიკური ურთიერთობების პროცესში წარმოშობილი რისკები მენეჯმენტის ობიექტია.
პროფესიონალები, რომლებიც მართავენ რისკს, სუბიექტები არიან.
რისკების მართვა ასრულებს ფუნქციების მთელ რიგს:
- პროგნოზირება და დაგეგმვა, რომელიც მოიცავს ზომების შემუშავებას რისკის დონის დაგეგმილ ფარგლებში შესანარჩუნებლად;
- ორგანიზაცია - საწარმოში სპეციალური სტრუქტურის შექმნა, რომელიც მართავს რისკებს;
- მოტივაცია - სისტემა, რომელიც წაახალისებს პროფესიონალებს, ეფექტურად გამოიყენონ მენეჯმენტის გადაწყვეტილებები;
- კონტროლი - რისკის შემცირების მიმდინარე ღონისძიებების ეფექტურობის ანალიზი;
- რეგულირება და კოორდინაცია - პროგრამების კორექტირება და მათი განხორციელება პასუხისმგებლობების ეფექტური დელეგირებისა და განაწილების გზით.
რისკის მართვის რამდენიმე მეთოდი არსებობს. რისკის მენეჯმენტი იყენებს მათ დავალებების მიხედვით:
- თუ რისკის დონე ძალიან მაღალია, მაშინ ყველაზე ეფექტურია გამოყვანის მეთოდის გამოყენება;
- თუ არსებობს მისი შემცირების შესაძლებლობა, მაშინ გამოიყენება დივერსიფიკაცია და ჰეჯირება, ფულის ან ხარისხის მართვა;
- შესაძლებელია რისკის ნაწილობრივი ან სრული გადაცემა, მაგალითად, სადაზღვევო კომპანიაზე;
- აქცეპტის მეთოდი გულისხმობს სარეზერვო ან სადაზღვევო ფონდების ფორმირებას ან სხვა მეთოდების განხორციელებას, რომლებსაც შეუძლიათ შესაძლო რისკების შერბილება.
რისკების ტიპები შეიძლება იყოს:
- სტრატეგიული, საწარმოს გრძელვადიან განვითარებაზე დაფუძნებული;
- ოპერატიული, წარმოიქმნება უშუალოდ პროექტის განხორციელების ან ეკონომიკური საქმიანობის პროცესში;
- ფინანსური, დაკავშირებული კაპიტალის დანაკარგებთან;
- რეპუტაცია, რომელიც განსაზღვრავს საწარმოს სტატუსს ბაზარზე.
მათ მიხედვით ყალიბდება ამ კონცეფციის ცალკეული კატეგორიები. ამრიგად, ფინანსური რისკების მართვა გამოიყენება საინვესტიციო აქტივობებში და ასევე წარმოადგენს სხვადასხვა საკრედიტო და ფინანსური ინსტიტუტების ფუნქციონირების საფუძველს.
რისკების მართვის პრიორიტეტული სფეროები განისაზღვრება გარე და შიდა ფაქტორების საერთო შეფასების მიხედვით, რომლებიც გავლენას ახდენენ პოტენციურ რისკებზე კონკრეტული საწარმოს საქმიანობაში.
რისკების მართვის მთავარი ამოცანაა ამოიცნოს დარისკების კლასიფიკაცია, მათგან დაზღვევის ინსტრუმენტებისა და მეთოდების შერჩევა, მათი მინიმიზაცია ან პროექტების განხორციელებაზე სრული უარი, თუ არსებობს მნიშვნელოვანი ზარალის დიდი ალბათობა. რისკის ეფექტური მართვა საწარმოს წარმატებული და მომგებიანი განვითარების მთავარი პლატფორმაა. ამიტომ, ღირს ამისთვის მაქსიმალური ყურადღების მიქცევა! ახლა თქვენ გაქვთ ძირითადი ინფორმაცია, რომელიც დაგეხმარებათ სწორი მიმართულებით გადაადგილებაში.
გირჩევთ:
რისკების მართვა ვაჭრობაში: გაანგარიშების წესები, როგორ
ვაჭრობის თემა აქტუალურია ყველა მკითხველისთვის, ვინც დაინტერესებულია საფონდო ბირჟით. სპეციალისტებმა კარგად იციან რისკების პროფესიული მართვის აუცილებლობა ნებისმიერი ფინანსური ტრანზაქციის განხორციელებისას. თუმცა, ყველა დამწყებმა არ იცის ამის შესახებ. თუ ვაჭრობაში არ დაიცავთ რისკის მართვის წესებს, მოკლე დროში დაკარგავთ თქვენს სავაჭრო ანგარიშს ან მის გარკვეულ ნაწილს
სად იმალებიან პოტენციური მომხმარებლები?
რას „აკოჭებენ“პოტენციური მომხმარებლები? კომპეტენტური რეკლამისთვის, ნათელი მეტყველებისთვის და მომგებიანი შეთავაზებებისთვის. გამოიყენეთ ჩვენი რჩევები მომხმარებლების მოსაზიდად და თქვენი ბიზნესი აყვავდება
საბაჟო მომსახურება არის სისტემა, მართვა და საბაჟო მომსახურების სახეები
გარე ეკონომიკურ საქმიანობასთან დაკავშირებული სერვისები იყოფა ორ ტიპად: საჯარო და კერძო. საჯარო სამსახურები ფედერალური საბაჟო სამსახურის პრეროგატივაა. კერძო კომპანიები პროფილის მიხედვით სხვადასხვა კომპანიები გამოდიან
ლოგისტიკური სერვისი არის კონცეფციის განსაზღვრა, სისტემა, ორგანიზაცია და მართვა
ამ სტატიის ფარგლებში განვიხილავთ კომპანიაში ლოგისტიკური მომსახურების სისტემის ფორმირებისა და განვითარების საფუძვლებს. ჩვენ შევისწავლით მომხმარებლის მომსახურების დონის შეფასების საფუძვლებს და კომპანიისთვის ამ დონის ამაღლების გზებს
საზენიტო სარაკეტო სისტემა. საზენიტო სარაკეტო სისტემა "იგლა". საზენიტო სარაკეტო სისტემა "ოსა"
სპეციალიზებული საზენიტო სარაკეტო სისტემების შექმნის აუცილებლობა მომწიფდა მეორე მსოფლიო ომის დროს, მაგრამ სხვადასხვა ქვეყნის მეცნიერებმა და იარაღის მწარმოებლებმა საკითხის დეტალურად მიახლოება მხოლოდ 50-იან წლებში დაიწყეს. ფაქტია, რომ მანამდე უბრალოდ არ არსებობდა დამჭერი რაკეტების კონტროლის საშუალება